inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 358):

Dochter

Ik sta naast je bed
Er zingt iets in mijn oren
alsof je slaap de melodie kent
van toen. Kind, je huid
laat een bloemengeur toe
je bent je vaders gedicht
mijn Ierse roos
je rijdt op wilde paarden
en je spreekt wijze taal.
Ik luister naar het sterven
van mijn moeder, terwijl de dood
aan jouw masker begon te kerven.

-----------------------------------------------------
Uit: Het feestmaal, 1997.

Schrijver: Judith Mok
Inzender: W.C., 20 november 2003


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 52 stemmen aantal keer bekeken 28.098

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)