Gedichten

gedicht (nr. 374):

Kerstwensen voor de Mooiste

Tja, hoe begin je er aan?
Hoe knip en plak ik de woorden
zodat ze tonen wat ik je toewens?
Ze zullen moeten dansen,
en blij zijn,
en schreeuwen naar de doven
En geladen zullen ze moeten zijn
vol superlatieven
over het effect op mijn ik
als jij nog maar lacht

In goud zou ik ze kerven
of kalligraferen met mijn bloed
gebruik mijn huid dan wel als blad
En dan, met lijnen en krullen,
met heel mijn klein verstand
schrijf ik hoe ik hoop
dat jij ooit zo gelukig wordt
als je anderen maakt

Dat je zelf eens zult gaan inzien
welk bijzonder mens jij bent
Hoe de sterren zich soms schamen
overdonderd door je schoonheid
Hoe je dochter apetrots
mama tegen je zegt
Of hoe blij ik ben
dat ik je ooit mocht kennen

Ik wens je duizend dingen
van gezondheid tot succes
maar het meest van al hoop ik
dat je blijft wie je bent

Want je bent de Mooiste