inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 393):

De winter en mijn lief zijn heen

De winter en mijn lief zijn heen.
Er zit een merel op het dak,
zijn keel beweegt, zijn snavel beeft
alsof hij in zichzelve sprak.

Hij luistert: uit een verre boom
klinkt als het ketsen van twee stenen
een vonkenregen van verlangen
zo luid, zo helder en zo bang.

De merel stort zich met een kreet
vol wildheid in de voorjaarsvlagen.
Ik kan het bijna niet verdragen:
mijn voorjaar en mijn lief zijn heen.

------------------------------------------------
uit 'Vergezichten en gezichten' (1954)

Schrijver: M. Vasalis
Inzender: P.V., 1 januari 2004


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 75 stemmen aantal keer bekeken 28.777

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)