Paranoia

Het zijn gewoon de oren, begrijpt u wel
die kraakbenen schelpjes bedekt met vel
horen alsmaar geluiden die op onheil duiden.

En die niet echt zijn of iets anders blijken.
Heel normaal eigenlijk als iedereen je zo aanstaart
op straat, alsof je de baarlijke duivel waart.

Jij werd vast ook achterdochtig
als iedereen over je fluisterde.
Ja, het is hier tochtig
maar ik laat de deur zo, stel dat er iemand aan luisterde.

Ik: Wat was dat?
Hoorde jij dat ook?
Jij: Was gewoon een rat.
Ik: Zo, dus jij bedondert me ook!

------------------------------------
uit: 'De laatste gedichten', 1977.

Biografie van deze schrijver

paranoia

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 68 stemmen 41.104