inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 409):

Op het geraamte van de avond (2)

even verdop, aan een rivier
misschien, of midden in de bossen
zou het nog wel rustig zijn,
dacht je, en je bent vertrokken.
waarschijnlijk met de eerste
trein die eruitzag als een dier
zonder behoefte aan skelet.
wel leek het sprekende op haar
maar spreken kon het niet,
en ook geen kleren dragen,
laat staan een koffer laten staan
op een vergeten kade.

-------------------------------------------------------
Uit: 'Te midden van de tijden', 1998.

Schrijver: Pieter Boskma
Inzender: TT, 21 januari 2004


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 106 stemmen aantal keer bekeken 57.865

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)