inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.659):

Rustig lied

Onder het raam, in de aarde, die sporen
die me dierbaar zijn
Toen hij kwam, wie zond hem weg? Ik zond hem weg:
het deed geen pijn.

Het deed geen pijn; maar iets verdwenen
of dood in mij;
mijn gedachten staan als soldaten gehoorzaam,
in rechte rij.

Op een nacht valt de sneeuw,
maakt de aarde wit, maakt de aarde rein.
De randen van mijn ogen doen pijn;
het komt door de slaap, het komt door de sneeuw,
het komt door die sporen
die niet te vinden meer zijn.

---------------------------------------------
uit: 'Een gevangene zingt' (1937)

Schrijver: Gabrielle Demedts
Inzender: HT, 30 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 94 stemmen aantal keer bekeken 60.511

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)