inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 424):

Trage beer

Mijn vader verloor 's winters zijn verstand.
Als 't ijs op het kanaal was te vertrouwen
Bond hij meteen mijn schoenen met wat touwen
Aan ijzers met een houten bovenkant

Je moet verdomme glijden en niet sjouwen
Riep hij me toe, maar ik bewoog onthand
En wankelde door niemandsland,
Een trage beer met ingepakte klauwen

Als vroeg mislukte koudefront soldaat
Besloot ik toen voorgoed te deserteren,
Zo'n ijsvloer is een bodem van verraad

Hoewel ook warme grond me tegen staat
Sinds ik ontdekte dat men trage beren
Leert dansen op een gloeiend hete plaat

---------------------------------------------------
Uit: Zwart Ijs, november 2001.

Schrijver: Ton Peters
Inzender: EdW, 12 februari 2004


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 276 stemmen aantal keer bekeken 47.811

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Abdelhak achableh
Datum:
24 augustus 2020
Ik vind het een heel leuke gedicht
is zeer goed Nederlands
ik vind het helemaal mooi
maakt mij heel blij

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)