inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.107):

deze lente, dit

deze lente, dit
nerveuze regenen maakt
alles weer onzeker en toch
buiten door het raam
gaat alles verder:

onrust ingemetseld in
huisnummers buslijnen
rekeningen dagen
graden en

daar lopen onder paraplu's
allen die wat willen worden
die al huizen hebben
schoenen auto's
kinderen

ach, deze lente dit
uitgesteld ontluiken, dit
regenen waarin je
afscheid neemt, de trein
mist, rondhangt, rechtstaand
eet, ontredderd, vrij

--------------------------------------
uit: Vrouwen dichten anders, 2000.

Schrijver: Miriam van Hee
Inzender: KK, 29 maart 2020


Geplaatst in de categorie: vrijheid

2.0 met 99 stemmen aantal keer bekeken 22.462

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Maxim
Datum:
29 maart 2020
Ach, lieve Mirjam, de
meeste mannen, die
ik ken en dat
zijn er toch best wat, die
dichten nie,
ze schrijven nie,
maar enfin, de fijn-
besnaarde, ja die
dichten wel maar nie
als vrouwen,
dacht toch van nie,
ze houwe wel van vrouwen
maar één 's zo weinig, nie?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)