deze lente, dit
deze lente, dit
nerveuze regenen maakt
alles weer onzeker en toch
buiten door het raam
gaat alles verder:
onrust ingemetseld in
huisnummers buslijnen
rekeningen dagen
graden en
daar lopen onder paraplu's
allen die wat willen worden
die al huizen hebben
schoenen auto's
kinderen
ach, deze lente dit
uitgesteld ontluiken, dit
regenen waarin je
afscheid neemt, de trein
mist, rondhangt, rechtstaand
eet, ontredderd, vrij
--------------------------------------
uit: Vrouwen dichten anders, 2000.
Inzender: KK, 29 maart 2020
Geplaatst in de categorie: vrijheid
meeste mannen, die
ik ken en dat
zijn er toch best wat, die
dichten nie,
ze schrijven nie,
maar enfin, de fijn-
besnaarde, ja die
dichten wel maar nie
als vrouwen,
dacht toch van nie,
ze houwe wel van vrouwen
maar één 's zo weinig, nie?