Het moet niet regenen in een kleine stad
De regen weet te veel van alles wat
Er nooit zal komen en nooit is geweest.
De regen is een klein en sluipend beest
Dat door een zijmuur in de vesting dringen kan
En stem krijgt en dan zachtjes fluistert van
De impotente minnaar die het leven is
En dat wij naakt staan en in duisternis...
Het moet niet regenen in een kleine stad.
De muur is daarvoor toch niet dik genoeg
De regen klopt en klopt.. het klein geluk
Zo diep begraven dat het niet meer vroeg
Wordt luid in ons en breekt de muren stuk.
Het moet niet regenen in een kleine stad.
Inzender: JB, 12 oktober 2022
Geplaatst in de categorie: emoties