inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 489):

Individualis

De mensen sterven en zijn niet
gelukkig wapper naas die deur
van die skoenmaker op die hoek:
muurskildering van ’s amateur
in gangbare heelalverdriet.
Die hobbelrige kinderskrif
pryk maandelank: geen verfkwas waag
om vonnis van ’s nihilis
vol dampige ontnugteringsdrif
of neo-transendentale angs
met ruse hale weg te vaag.
Hoewel nog nooit opvallend kloek
wandel ek weer vandag daarlangs
en ondiepsinnig vergewis
ek my dat ‘k leef en selfs, danksy
jy-weet-wat, stomgelukkig, bly.

Schrijver: Elisabeth Eybers
Inzender: Z.N., 28 mei 2004


Geplaatst in de categorie: emoties

3.3 met 22 stemmen aantal keer bekeken 11.188

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)