inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 512):

Strandschap

Achter de duinen het overbodige landschap.
Geronselde wolkenhorden. Strand dat
langzaam zichzelf schept.

In ouderwetse rieten strandstoelen
zitten mensen te sterven, tatoes
op hun geloken oogleden.

Een enkel sigarettenrokend lijk
lost op in rook.

Een beroepshond met een bijbaantje
snuffelt langs de vloedlijn.

Vindt een kinkhoorn.

Uit de schelp klinkt het zachte geblaf
van een dode zeehond.

----------------------------------------------------
Uit: 'Luchtwegen nergenswind', 2003.

Schrijver: Sybren Polet
Inzender: MH, 5 juli 2004


Geplaatst in de categorie: landschap

2.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 9.404

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)