inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 531):

Overspel

Langs smalle richels
omzeil ik de klip
vergrijsd graniet
schaaft mijn huid open
tot ik de spatten voel.

Zout kerft de wond.
Het moet de branding zijn
die mij ontboden heeft
en hijgend hier omarmt.

Nu het avond wordt zal ik hier blijven
de vloed belemmert mij te gaan
zoals een minnaar dat betaamt.
Aalscholvers hoog op de rotsen
vieren het feest van de bruid van de zee.

Schrijver: Josephine Banens
Inzender: MH, 5 augustus 2004


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 330 stemmen aantal keer bekeken 58.889

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
jasmijn
Datum:
29 september 2004
Email:
jasmijn1992hotmail.com
Ik vind het een mooi gedicht. Zelf hou ik ook van gedichten schrijven alleen, vaak heb ik de inspiratie er niet voor.
Naam:
patricia
Datum:
26 september 2004
Email:
pdaalmanmsn.com
Het raakt mij diep.., ik begrijp je best.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)