inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 572):

Natte kat *)

Zo trekt het spoor achter ons aan,
sluw sluipend, machinaal katachtig.
Zo is de tijd een druppel, een bevel.

Zend een woord, een steeg van
ontsnapping, een steen om mee
te gooien naar trots en verlangen.

In de lucht staat raaf, ze wiekt haar
vleugels van rafelig blauw zeildoek.
De omringende bergen echoën het
dierlijk piepen van metalen scharnieren.

Ik wuif de horizon en word zonneblind.

-------------------------------------------------------------
*) gemaakt in opdracht, naar een schilderij van Sattar Kawoosh

Schrijver: Sieger M. Geertsma
Inzender: MK, 30 oktober 2004


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 10.787

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)