Natte kat *)
Zo trekt het spoor achter ons aan,
sluw sluipend, machinaal katachtig.
Zo is de tijd een druppel, een bevel.
Zend een woord, een steeg van
ontsnapping, een steen om mee
te gooien naar trots en verlangen.
In de lucht staat raaf, ze wiekt haar
vleugels van rafelig blauw zeildoek.
De omringende bergen echoën het
dierlijk piepen van metalen scharnieren.
Ik wuif de horizon en word zonneblind.
-------------------------------------------------------------
*) gemaakt in opdracht, naar een schilderij van Sattar Kawoosh
Inzender: MK, 30 oktober 2004
Geplaatst in de categorie: tijd