November
Avonden lang zat hij dan in gedachten
verzonken. November brokkelde af
in winterse buien, waarbij een straf
soort duisternis zich ophoopte tot nachten
van slapeloosheid en eindeloos wachten
op het onontkoombare oordeel: Laf!
Zijn leven vervalsend tot aan het graf
zo was het, niet langer zou hij nog trachten
deze kwellende kennis te ontlopen.
Het ging bergafwaarts, hij raakte in nood
men wilde tenslotte zijn huis verkopen
toen, op een nacht, vertrok hij met een boot
we zochten dagenlang en bleven hopen
terwijl een kokmeeuw krijste: Hij is dood!
Geplaatst in de categorie: afscheid
Hij is 13 jan. '22 overleden en heb dit gedicht voorgelezen bij de crematie, want dit "afscheid" beschreef wat hij in deze laatste dagen heeft meegemaakt en gevoeld. Bedankt hiervoor.