inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 84):

Het blijft

Natuurlijk wentelen de seizoenen door
bevallen vrouwen en worden anderen bevrucht
zout de zee zich verder, betrekt boven mij de lucht
en hoort er niemand wat ik hoor

zeker, ik ben de ontdekker van mijn land
maar mijn plek die met een geheim begon
wentelt zich almaar in lucht en in zon
en jaagt hier mijn hart en ziel in brand

om mij heen wuift blozend het graan
vers fruit groeit me voor de voeten
je suis très fort, ik kan de wereld aan

om mij heen zijn de mensen waarvan ik hou
de voorspoed hangt genadeloos in mijn lijf
maar als ik wakker word, denk ik aan jou

Schrijver: Mathieu Bosch, 30 augustus 2001


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 5.819

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Larie Levenslust
Datum:
17 september 2001
Email:
roseswish.net
Vreemd, geen reakties op zo'n mooi sonnet!
Ik ben wel benieuwd of ze naast je lag of dit een worsteling is vanuit een diep verlangen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)