Gedichten

gedicht (nr. 5.425):

De geur van verse thee

De okselgeur beschreven in een vers
rook indringend, een polderbos in de herfst,
jij aan mijn zijde. Wij spraken over het ritme
van de natuur. Onze woorden vielen

als de bladeren, pagina naar pagina vol.
Zo schreven wij poëzie; het zweten
van de bomen, het lekker liggen dromen
in een bed van woorden

als mos, gras, aarde, licht
dat ik bewaarde om weer op te staan.
Verder te wandelen,
naar geur van verse thee te gaan.