inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.927):

Mankes 2

Mijn vaders tronie vult het schilderij
een sloot loopt uit zijn pols naar horizon
waarop zijn kin rechtstaat een heldere lijn
omgeeft zijn kale wezen en de zon
nergens zichtbaar natuurlijk plakt hem gauw
tussen kleine wolken en het blauw

ik meen hoewel van zorg de verf haast breekt
dat er iets vrolijks uit mijn vader spreekt.

-------------------------------------------
uit: 'de poëziekrant' nr. 1, 2002.

Schrijver: Eva Gerlach
Inzender: JG, 26 juli 2022


Geplaatst in de categorie: kunst

2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 8.605

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
L.Karel
Datum:
26 juli 2022
Mooi

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)