inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 635):

Geknakt .....

Een gesloten envelop,
gelijmd, zonder jaren
te tellen, plakken op
een maagdelijk wit vel
papier herinneringen,

bedrukt, slaan letters
een leven over, ooit
geleefd, tot de dood
ons scheidt, haalde
de man met de zeis

mijn leven eerder in
dan het graf gedolven
kon worden, bedolven
onder gehuilde tranen
zal de diepste kuil niet

het vertrouwen opgraven
dat verloren is in het zout
der aarde, al komt er ooit
een nieuwe lente, zij is al
geknakt voor de bloei ….

Schrijver: metha, 19 januari 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 40 stemmen aantal keer bekeken 10.474

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)