inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 637):

De liefde

Met een supergroot vangnet
rende Mohammed door de weide.
Hij slingerde zijn lange stok in het rond.
Koeien gingen op de loop, vogels sloegen op de vlucht.
‘Ik wil je vangen! Ik wil je vangen!’,
riep Mohammed tot x keer toe.

Wat was hij toch op zoek;
al die tijd, al die moeite, al dat roepen.
Uiteindelijk viel hij uitgeput
van al het rennen tegen een hek.
Zijn kleren waren vies,
zijn haren nat van al het springen.

Gelukkig viel hij zacht.
Het gras voelde
als de armen van een boerendochter,
veerkrachtig en ontspannen tegelijk.
En Mohammed lachte van geluk, eindeloos geluk.
- Zij had hem gevonden.

Schrijver: Jan de Bas, 21 januari 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 102 stemmen aantal keer bekeken 47.270

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
tottenham
Datum:
4 januari 2006
Mooi gedicht en wat maakt het uit dat er Mohammed staat? Dat is juist goed(er is geen verschil tussen Kees en Mohammed)
Naam:
Jan de Bas
Datum:
12 februari 2005
Email:
Jan.deBasInholland.nl
Voor Mohammed kun je ook Arie of Kees lezen. Liefde is universeel.


Naam:
saskia
Datum:
12 februari 2005
Email:
saskia_3hotmail.com
Ja, het heeft wel wat en juist die naam Mohammed vind ik wel cool in dit gedicht, niet zo voor de hand liggend!
Naam:
Theodora
Datum:
12 februari 2005
Email:
Ik vind dit maar niks, echt niet, en vooral die naam mohammed.
Naam:
suzan
Datum:
12 februari 2005
Email:
kon je geen andere naam gebruiken dan Mohammed?
Afschuwelijk gewoon.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)