inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 653):

Wat zich vergeten laat

Wat zich vergeten laat, de wanhoop,
de wil tot vernedering,
de verliezerstranen van de haat.
Mijn lief, mijn boos, verbeten lief,
wij riepen naar elkaar,
tot twee, tot drie, tot vier keer toe,
door de schemer en het sneeuwlicht
van de late winter,
en keer op keer kwamen we terug,
onwillig, gebroken, verliefd.

---------------------------------------------
uit: 'Februari' in Het meer van ondank, 1987.

Schrijver: K.L. Poll
Inzender: HN, 21 februari 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 45 stemmen aantal keer bekeken 12.894

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
ari vlasblom
Datum:
21 februari 2005
Email:
arivlasblomhotmail.com
Prachtig dit gedicht, prachtig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)