Wat zich vergeten laat
Wat zich vergeten laat, de wanhoop,
de wil tot vernedering,
de verliezerstranen van de haat.
Mijn lief, mijn boos, verbeten lief,
wij riepen naar elkaar,
tot twee, tot drie, tot vier keer toe,
door de schemer en het sneeuwlicht
van de late winter,
en keer op keer kwamen we terug,
onwillig, gebroken, verliefd.
---------------------------------------------
uit: 'Februari' in Het meer van ondank, 1987.
Inzender: HN, 21 februari 2005
Geplaatst in de categorie: emoties