Gedichten

gedicht (nr. 731):

b

Met gevaar voor eigen leven
verkondigen filosofen de terugkeer van de rede,
de rede die over mij zal vaardig worden...

Ik klop op een deur,
hoe vaak is hij niet opengegaan,
werden vermoedens geen tranen en ondraaglijk ongeduld?

Ik denk zoiets als:
mijn moeder daarentegen werd door honden verscheurd,
toen zij op een ochtend met een wasmand naar buiten kwam.

De b is kil, dik en onverschillig,
ik moet denken aan een bepaald soort regen
uit een bepaald soort grijze en laaghangende hemel
en aan kleine, mismaakte engelen
en een tot stikkens toe benauwde god
op een ijzeren hobbelpaard,

maar ik wil niet denken,
ik wil weten,
ik wil weten hoe ik mij omdraai
en wegga
en binnen de kortste keren mijn verstand verlies.

--------------------------------------------------------------------
uit: '...mnopq..' de bundel die in september 2005 zal verschijnen.