Gedichten

gedicht (nr. 5.043):

Campa

Ik trachtte jou te bellen, in de cel
die je een uitzicht op het kerkhof biedt.
De zon brak door. De stenen blonken wit.
Cipressen. De verbinding lukte niet.
Het ijzer van het hek ontsloot zich wel.

De kindergrafjes liggen hier apart.
Er waren een paar ééndagsvliegen bij.
Geen omber* foto's in een blikken rand.
Ik struikelde over zo'n klein karwei
en maakte rechtsomkeert, obscuur verward.

Bloemen, meest namaak, alle kleuren, zerk
na zerk. Ik las de woorden hier en daar.
A Very Special Man, heb ik zien staan.
Begraven, lijkt me, zonder rouwmisbaar.
De delvers waren vrolijk aan het werk.

-----------------------------------------------------
uit: 'Leberecht/Liebentrau: Voces Intimae',
verzamelde gedichten 2001.