inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 745):

Diapsalmata*

Je loopt met de dood als een hond achter je aan.
De hond draagt een bril met drie glazen.
Je kijkt strak voor je uit. Draait je om en blikt
in het derde oog als in een duistere rede.

Je zweet geschiedenis uit. Zweert van leven.
Losse tranen lopen als kleine homunculi* voor je uit.
Met vochtige contactlenzen beschouw je het leven.
Je kunt niet zonder je leven. Dus leef je.

In lichaamsvormige luchtgraven houd je je schuil
tot de volgende holle minuut. Je zweet geschiedenis uit.

Je blikt met een voorhoofdsoog in een duistere rede.
En weer zie je álles
niet, of alleen dat
wat vaag aan de gekartelde einder opdoemt.

Je loopt met de dood als een dode hond achter je aan
en je blaft en je blaft tot je in de lucht op bent gegaan.

---------------------------------------------------------
* Diapsalmata - korte pauze of herhaling
* homunculi - gedrochtjes
---------------------------------------------------------

Het gedicht is opgenomen in 'Luchtwegen Nergenswind', 2003.

Schrijver: Sybren Polet
Inzender: jvg, 17 juli 2005


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 6.086

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)