Nu moet mijn ziel
Nu moet mijn ziel de beelden drinken
in 't licht dat overal nog gloeit
en dat - ragfijn - vóór 't stil verzinken
mijn oog en hart nog hevig boeit.
De bomen staan als donk're palen
die reiken naar de horizon
alsof ze 't laatste licht gaan halen
voor 't leven dat niet winnen kon
en dat in kleuren dood zal bloeden
en in de winter zal vergaan.
Maar niets is hier voorgoed gedaan,
er zal opnieuw weer hoop gaan dagen,
we zullen zin en vrede dragen
en rechtop in het licht gaan staan.
-------------------------
Uit: septemberkruid
Geplaatst in de categorie: jaargetijden
groet
hans