inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 814):

Nu moet mijn ziel

Nu moet mijn ziel de beelden drinken
in 't licht dat overal nog gloeit
en dat - ragfijn - vóór 't stil verzinken
mijn oog en hart nog hevig boeit.

De bomen staan als donk're palen
die reiken naar de horizon
alsof ze 't laatste licht gaan halen
voor 't leven dat niet winnen kon

en dat in kleuren dood zal bloeden
en in de winter zal vergaan.
Maar niets is hier voorgoed gedaan,

er zal opnieuw weer hoop gaan dagen,
we zullen zin en vrede dragen
en rechtop in het licht gaan staan.

-------------------------
Uit: septemberkruid

Schrijver: Adeleyd, 26 oktober 2005


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 11.913

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
julius v.e. dreyfsandt zu schlamm
Datum:
6 maart 2006
Email:
julius-dreyfsandthotmail.com
Een mooi en goed lopend gedicht met hoop.

groet

hans


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)