negentienvijfenzeventig
Het waren mooie jaren toen
de geest woei op bijeenkomsten
tijdens andermans kantooruren
bij versterkte tot zeer versterkte muziek.
Mooie jaren waarin
de neiging tot speelsheid
der werkende klasse
onomstotelijk werd vastgesteld.
Maar uit de ledige hemel viel
de ontzaggelijke stropdas.
---------------------------
uit: 'Vroege sneeuw', 2003.
Inzender: rd, 25 april 2020
Geplaatst in de categorie: vrijheid