inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 829):

Moeder

Om haar te ontlopen hield ik
van niemand. Ik schreef in de spiegel
een vrouw van ivoor,
knielde, aanbad, en bleef groot.
Ik kon niet verliezen.

Vanmiddag heb ik haar weer gezien
in de stad, volstrekt overbodig,
op zoek naar een jurk
die nooit meer past.
Zij is schoon,
al schoner dan oud.
Ik heb haar lief.
Zij gaat dood.

Schrijver: Charles Ducal
Inzender: kh, 23 november 2005


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 67 stemmen aantal keer bekeken 26.255

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
suuzeman
Datum:
20 april 2006
Ik vind dit echt nogal een raar gedicht. Het doet me niks
en het is niet zo mooi geschreven.
Naam:
Fred
Datum:
24 november 2005
Een complex gedicht?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)