inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 861):

Tocht

Langs de Visspaanstraat
loopt ze verloren
met reismand en poes.
Langs heiligenprenten
de rozenkransen
de tuinkabouters
de waterpomp.
Langs de vuilniszakken
de waterplassen
het vermoeden van ratten.
De paadjes zijn effen
het hekken knarst niet
de gewassen zijn jong.
Hier kleven geen bladeren
aan de stoep
geen salpeter in oude kelderkasten
geen lekkende zolders.
Van achter bewasemde raampjes
kijken gewassen vrouwen
tochtloos, grootmoedig naar buiten.
Een zwartharige heks
roept met rode stem
een verwensing op oude wijze.

---------------------------
uit: 'Dubbelzanger', 2002.

Schrijver: Patricia Lasoen
Inzender: mdh, 7 januari 2006


Geplaatst in de categorie: reizen

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 12.608

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)