inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 857):

Een voorjaarswandeling 1

Wij liepen in een bos
langs oude dennen, varens, berken mos
en spinnewebben.
Wij konden daar slechts fluisteren, durfden elkaar
niet goed verstaan.
Plotseling hoorden wij hoge stemmen:
'Ga weg! Straks vallen alle bomen om!'
Wij stonden stil, hielden onze adem in.
De zon scheen, het was het midden van een dag.
Een beek leek wel te rinkelen, had niet genoeg aan glinsteren.
Toen vielen alle bomen om, bedolven ons.

--------------------------------------
uit: Tirade nr. 300, 1985.

Schrijver: Toon Tellegen
Inzender: avdb, 10 januari 2006


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 60 stemmen aantal keer bekeken 21.651

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
anoniempje
Datum:
22 maart 2010
woow echt een mega mooi gedicht!!! Ik kreeg helemaal een raar gevoel van binnen. Ik wou dat ik het kon
Naam:
M.J.K.
Datum:
10 februari 2006
Een mooi gedicht op zich, maar ik snap de achtergrond niet wil je dat uitleggen?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)