Elsje Engel
In speels verdriet en luchtig mededogen
ziet elfje Elsje dat het niet meer gaat
al is het teder zweven nog zo'n daad,
gegroeid uit eeuwenlang poëtisch pogen.
Het strijken over zachte wimpers laat
verveling toe: alleen de meisjes mogen,
gebogen over vijvers, opgetogen
de lelietjes-van-dalen aangepraat.
Van vliesjes wil zij sterke vleugels maken,
geweldig wieken achter zwanen aan
zichzelf verliezend weer de aarde raken
en, goeie god, met kracht tot inzicht slaan.
Ze tekent licht in alledaagse zaken,
als Engel is zij pas met ons begaan.
Geplaatst in de categorie: religie