Het komt nooit niet meer terug
spelende kinderen laten me denken
waar is die tijd, waar is mijn jeugd
kan ik nog een bloemetje schenken
zo voel ik liefde, zo voel ik deugd
de jaren vliegen en staan soms stil
ik denk dan aan plezier en pijn
mijn hart voelt oud, mijn woorden kil
waar is het leven vol zonneschijn
mijn groot verlangen is nooit vertrokken
bergen beklimmen een heuvel of een brug
luisteren naar het gejubel van speelse klokken
het jonge leven komt nooit niet meer ... terug
... nostalgie naar eeuwige jeugd ...
Schrijver: metske, 29 februari 2024Geplaatst in de categorie: tijd