De taal van het verlangen
Jij verheft jezelf onbemerkt
over me heen.
Het duister – onze bescherming.
Voorzichtig, spreid jij je benen,
jouw lichaam leunt
met het hoofd zinkend naar achter.
Jouw gesloten ogen – een teken van genot.
De stilte was onze taal.
En ons beider ademhalen.
Zij sprak de opgekropte verlangens
en nuttigt onze wensen dolend in de lucht.
Geplaatst in de categorie: liefde