Rust

Lachen als voor ’t eerst
De ogen zijn het zelfde,
al zien ze alles anders
Het leven vloeit voort,
echter voor het eerst beheerst

Het heden heerst,
de toekomst lonkt,
verleden tijd verdwijnt in alles branders

Met achterom kijken kan ik niets bereiken
Het beheersen van de nieuwe inzichten moet nog blijken
Ik verbreed mijn dijken

Het afleren van zwemmen in poelen der verdorvenheid
Ik ontstijg, de vleugels spreidend, de vergetelheid

Recht op lopend, vooruitkijkende,
word ik door een nieuwe wereld ontvangen
Bang als ik was, ben ik met nieuwe moed behangen

Biografie van deze schrijver

Rust

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 880