De oude speeltuin
De zachte g klinkt hard
in de speeltuin uit mijn jeugd,
lijnenspelen van het verleden
weerklinken in oude mechanismen
die prachtige principes zijn.
De harde werkelijkheid klinkt zacht
in de speeltuin uit mijn jeugd,
klanken van het zwarte schepsel
weerklinken tot oude mechanismen
-de lach van toen en van alles wat ik thans mis-
echoën tezamen samen in haar zwarte vacht.
Het zwarte heden balt zich samen
in het wit van de speeltuin uit mijn jeugd,
beelden van weleer vertalen zich
tot contrastvolle beelden die wederklinken
in zwart/wit op celluloid.
De harde g klinkt zacht
in de speeltuin uit mijn jeugd,
lijnenspelen van het verleden
wederklinken tot oude mechanismen
die prachtige principes zijn.
De duiven in de weidelanden
voeren mij mee over de ultieme lijnen
-van de zachte g-
uit de speeltuin van mijn jeugd
(van het eeuwige zijn).
Geplaatst in de categorie: emoties
ga zo door schrijven lucht op!