Schaduwtuin

sporen lopen door het zand
in korrelige lijnen
van links naar rechts
en omgekeerd
tot zee ze laat verdwijnen

toch klopt ze op de open poort
storm laat haar lang wachten
tot ooit de vloed weer liggen gaat
verdwenen in gedachten

de beklijving van
het hemellichaam
loopt ze beslist eens bijster

want geborduurde vlinderlijfjes
bedekken opgewekt haar naam

zee wachten verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 295