In het donker
gordijnen rafelen in het duister
in het licht zie ik jouw gezicht
een landschap dat ik op mijn duim ken
ik ontdenk iets nieuws
de weerkaatsing van de maan
belicht de wol op het kleed
je bent niet naakt als een slak
je hebt de vacht van een wolf
ik wil het paradijselijke landschap zien
het is een bedrog
je witte tanden hebben mijn hart al verscheurd
de gordijnen blijven dicht
Geplaatst in de categorie: woede