Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.123):

Verloren Paradijs

Er waren ooit mensen in Eden
Die ´t dagelijks met elkaar deden
Ze liepen er bloot
En gingen nooit dood
Toch waren die lui ontevreden

Ook kroop daar een slang, een heel wrede
Die duivelse plannetjes smeedde
Hij gaf hen wat fruit
Dat men naar verluidt
Op dat moment 't liefst had gemeden

Want God die keek net naar beneden
En zag wat ze allemaal deden
Hij gaf hen toen straf
De lol was eraf
Ze konden zich bliksemsnel kleden

Ook moesten ze weggaan uit Eden
En dat had een heel goede reden:
Een mens loopt niet rond
In zijn blote kont
Maar is zich bewust van de zeden