Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.131):

De gracht

Langs de oevers zwemt een rat
zijn staart als roer de haren plat.

Golfjes kabbelen voort
en verstrooien herinneringen.
Het watervlies vervormt
beelden van verleden tijd.

De school heeft men gesloopt
alsmede drie van mijn broers.

Ik schaatste over het ijs
waarin ik wou verdrinken
en ik verjoeg de sneeuw
naar een tropisch paradijs.

Nog voor ik klaar was
met het begrip van toen
voelde ik me uitheems,
verlost en ongebonden.

De brug is pas gerestaureerd
en wordt met trots uitgelicht.

Ik ben gaan leven
door de gracht te dempen.
Ik ben hier wel geboren
maar elders pas ontstaan.

De rat zwemt naar de overkant
verschrikte eenden vliegen op.