De strijd... gezonken

Jouw woorden kaatsen
als schuimkoppen
met gebulder en kabaal
woest tegen de stille vlakte
van mijn weggedoken ziel.

De haven verlies ik
steeds meer uit zicht,
stilaan kwijn ik
naar de ondergang
geef mij over, aan die woeste zee.

Rustend op de bodem
en herademend geniet
ik van de
zachte schoonheid en kalmte,
nestel mij op een bed van koraal.

Verdriet ondergang

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 776