Inspiratieloos verloren aan de poëzie.
Ik mis de scherpte van mijn woord
de spitsvondigheid in 't schrijven
waar er ooit gevoel lag in poëzie
kan ik nu slechts twijfelen over hoe
ik er nog één draai aan kan geven
-zonder driehonderdzestig graden te draaien-
Trouw blijvend aan mijn gedachten
wil ik mijn gevoel niet dichten
doch openen als een ontluikende vlinder
in een passioneel samenspel van klanken;
wind en emotie zullen mij meedragen
-en hoewel ik al halverwege ben pas ik-
want vier kwartslagen bleken niet genoeg
om te omschrijven wat mijn hart sprak;
en ook al zal ik immer blijven zoeken
naar manieren om perfect te gaan schrijven,
te openen en te dichten, leg ik mij neer
bij de krassen in het tafelblad
inspiratieloos verloren aan de poëzie.
Geplaatst in de categorie: kunst