Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.495):

Oud en vertrouwd

Ogen ontdekken oude verten.
Kijk zie, ik ben weer
Terug in de zomertijd.
Gras wordt besproeid,
Een geur van de echo geeft
Zonneschijn op ’t gordijn.

Er is slechts een zijn.
Onze huiskamerdeur zucht
Een hunkering naar morgen.
Open en weer dicht.
Gerinkel in de keuken, buiten
Hen die nog wel mogen.

Verlangen is mijn deken.
Geen geeuw, maar een lied
Van warme druppels op mijn ziel.
En volg ik diep de schittering,
Raak ik duizend kleuren aan,
Vergetend dat ik slaap.

Weer in het nu, zie ik je terug.
Ik voel het door de afstand heen.