Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.597):

Die ene avond...

Hij was zo mooi die avond,
ik herinner me het nog zo goed.
We keken en liepen maar rond,
toen verzamelde jij al je moed.
Je vertelde dat je me leuk vond,
mijn adem stokte en ik keek naar de grond.
Wat moest ik nu zeggen, wat moest ik nu doen?
Ik keek je aan, en kreeg zomaar een zoen.
Ik moest het NU zeggen heel erg gauw,
dat ik ook gek was op jou.
Ik zei het snel, dan was het gedaan,
jij keek me lief en lachend aan.
We staarden naar elkaar en toen..
kreeg ik zomaar NOG een zoen.
Die avond was zo speciaal voor mij,
als ik er aan denk word ik gelijk weer blij.
Sinds die tijd noem je me wel eens schat,
maar verkering... hebben wij nooit gehad.