Gouden glimlach, zee van licht
Haar gouden stem maant me haar te vergeten
en haast te maken een ander lief te vinden
haar glimlach lijkt er geen doekjes om te winden
ik weet nog hoe ik naast haar heb gezeten.
En hoe'k al zoekend naar de juiste woorden
in duistere dagen, in voor-en tegenspoed
haar voor mijn bedwelmende liefde heb behoed
hoewel ze al meteen mijn liefde smoorde.
Zo zit ik hier bedwelmd en wel
door liefde, door herinneringen
eindeloze beslommeringen.
Ik wil haar zoveel liefde geven
maar niet als dat botst met haar leven
en ik haar met mijn woorden kwel.
Geplaatst in de categorie: liefde