Vertrek

Bedwelmend rankte de winde
naar zijn gezicht.
Hij ijlde over
welvende zomervelden.

Onbegrijpelijk brandden de tranen
in zijn keel.
Hij droomde van
wouden en wolken.

Vanwaar de wind en
zou de zon zo purper elders schijnen,
blikten zijn ogen langs het waaien der bomen.

Hij huilde en hij legde zich
op de bloemen om de vogels niet te horen,
die riepen, die riepen.....

Schrijver: Gerard Cornielje, 28 maart 2006

gcornieljetlp.ac

weemoed reizen natuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 653