Rozenkrans

Ik val op jou
als een roos
die zich hecht
aan de zon.

Zonder je licht
blijf ik duister
bid ik de dood
voorbij aan mij

voel ik me geknot
in uitbundig lijden
steken de doornen
sterk in mijn vlees.

In je weerschijn
veer ik echter op
keer ik terug
in volle bloei

vlechten onze lijven
een rozenkrans
slaan we het kruis
dat ons bestuift.

Dan treft liefde
ons beider hart,
smelt de rozengeur
van overgave.

Schrijver: Anton van Amerongen, 28 maart 2006

antonvanamerongenwanadoo.nl

Biografie van deze schrijver

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 12 stemmen 1.492