de weg - deel 2
Jouw nobelheid
was je zachtste goed
jouw onomstreden trots
het leven is niet eerlijk
De film gedanst
in een zilveren kamer
van een gouden balkon
met ontzag de oneindigheid bekeken
Zonder heil gezonken, dronken
want alles was toegestaan
samen in tijdsvertraging
midzomernachts droom
Jouw oprechte loop
jouw werkelijke gedichten
jouw bewonderenswaardige waarde
jouw onverstoorbare doorzettingsvermogen
Je hebt de voeging
jouw voorhoofd geboden
hebt hem nooit verraden
jouw plan van het geluk
Ik ga niet weg
heb de opzegtermijn verlengd
nieuwe tijdreis
onbekende wereld
Ik heb jou veilig
in mijn ziel
draag je bij me
tot het gordijn valt
draag je bij me
tot het gordijn valt...
Inzender: Haico, 31 maart 2006
Geplaatst in de categorie: verdriet