De geurende brief II
Mijn hart
vol van verrukking
verraadt mijzelf door
mijn gezichtsuitdrukking
De warmte
die door m'n lijf raast
gevoel van passie
kan het niet geloven haast
Dat 'n
gedicht mij zo raken kan
draai ik rondjes in de kamer
wie zal mij ooit geloven dan
Betoverd
door vele woorden van weleer
neemt het bezit van mij
hij moest eens weten hoezeer
Deze
wetenschap brengt mij dadelijk rust
dat mijn gebeden zijn verhoord
de tijd heelt daarvan ben ik mij heel bewust
Ik trek
mijn jas aan, ga de buitenlucht in
glimlachend loop ik op wolken
nog ken ik hem niet, zijn naam al evenmin
Loop
zo uren over het strand
dikke jas aan met om mijn nek 'n sjaal
wandel met de brief nog in mijn hand
Dan
komt de plek eindelijk in zicht
zoals geschreven stond
in zijn gedicht
Hoe
gedetailleerd was dit beschreven
m'n hart bonkt, m'n ogen naarstig op zoek
nu ga ik het beleven
Geplaatst in de categorie: liefde