In de trein naar Zutphen

Het groeit
en bloeit
en bemoeit
zich niet met geld

het schijnt
en verdwijnt
het belijnt
mijn gevoel

Onstuimig als
een eerste liefde
stroomt het voorjaar
over de aarde

streelt de bomen in knop
zo lieflijk dat ze open moeten
zonder enig verweer
tegen deze stralende kracht

het streelt mijn hart
onroert en omhult mij
zo zacht
het hoofd
tot overgave

Biografie van deze schrijver

voorjaar ontroering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 461