Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.822):

Vasthouden

die éne dag,
waarop het hemelblauw
dwars door de toppen van de
hoge peppel schijnt
die éne middag
wanneer alles in een
grote harmonie passeert
de zon, de bootjes door de Vliet
voor het Archief van de Gemeente langs
de kat die als een sfinx
blijft zitten op een steen
de hond, die schaduw zoekt
en ik, in schommelstoel met plaid,
die warmte toelaat, indrink,
opslurp, allemachtig vrij
het gaat voorbij,
ik heb het vastgehouden