Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.833):

Wrak

Je kauwt je kauwgum,
En spuugt hem uit.
Je rolt je mouwen op,
En plaatst de spuit.

Voor even geen zorgen,
Voor even de zon.
Voor even dromen,
Dat je altijd zo leven kon.

Je denkt terug en moet huilen.
Zo had het niet mogen gaan.
Je hand gaat naar je wang,
En je voelt een vertrouwde traan.

Je jeugd was niet perfect,
Maar dat mag de reden niet zijn.
Want achter die lege ogen,
Hoort geen toekomst vol pijn.