Hartenkreten

hartenkreet (nr. 16.945):

Tot ik met mijn lichaam sterf

de illustere raaf
spreidt zijn vleugels
over de dampende mist
die de afgrond verbergt

en ik graaf, ik graaf
op zoek naar de teugels
onder mijn doodskist
die mijn leven tergt

tot ik met de eenhoorn
de nachtmerrie verleid
zal ik elders verdwalen
in het nergens van ooit

bloeit de enige doorn
in het oog van mijn tijd
als het de droom zal inhalen
van mijn eeuwig nooit

en ik zwerf, ik zwerf
doorheen het schrijden
van de stervende tijd
met een reikende hand

tot ik met mijn lichaam sterf
zal ik met de vlinders lijden
die ik met de leegte bestrijd
daar aan de donkere overkant